Interview MijnNami Mama - Jennifer met Jayce

Wie ben je?

Ik ben Jennifer, 24 jaar oud en trotse mama van een zoontje. Ik ben woonachtig in Breda samen met mijn verloofde, onze trots Jayce en onze hond.

Vertel ons iets over Jayce

Ik heb een zoontje Jayce van 1 jaar en 5 maanden oud. Hij is een echt lachebekkie en begint steeds meer zijn eigen karaktertje te krijgen! Hij weet heel goed wat hij wel en niet wilt en laat dat dan ook goed merken.Verder is Jayce eigenlijk altijd al een hele makkelijke baby geweest en is het vooral genieten van alle ontwikkelingen!

Welke MijnNami producten gebruik jij graag en waarom?

Ik gebruik de slabbetjes uit de set “Pijlen” en de panda bamboe washandjes. De slabbetjes hebben een super leuk design en zijn ook nog eens te verstellen d.m.v de knoopjes aan de achterkant en de washandjes zijn echte favoriet! De washandjes zijn gemaakt van bamboe en voelen ontzettend zacht aan en daarbij ben ik gek op panda’s! WIN WIN! En wat natuurlijk nog een pluspunt is, is dat ze eco-vriendelijk zijn!

Hoe was het om foto’s te maken voor MijnNami?

Wij vonden het geweldig om dit te mogen doen! Ik vind het heel leuk om foto’s te maken en daarom zijn wij sinds kort begonnen met foto’s maken van kleding voor verschillende webshopjes als brandrepje. Het leuke aan de opdracht van MijnNami is dat daar ook een interview bij komt kijken! Iets anders dan alleen maar foto’s van het product maken en daarbij was het voor mij ook een kans om hopelijk wat meer bekendheid te krijgen over Hyperemesis Gravidarum.

Heb je nog tips en tricks die je wil delen met andere ouders?

Ja! Neem echt even een kijkje op de website van MijnNami bij de producten! Ik ben verliefd op de Bamboe washandjes! Ze zijn zo ontzettend zacht en ook nog eens eco-vriendelijk! Er zijn natuurlijk nog veel meer leuke producten op de website te vinden.

Extreme Zwangerschapsmisselijkheid

Zwangerschapsmisselijkheid is iets wat veel zwangere vrouwen ervaren. Hoe kwam je erachter dat het bij jou geen normale zwangerschapsmisselijkheid meer was en dat je Hyperemesis Gravidarum (extreme zwangerschapsmisselijkheid) had?

Al voor dat ik wist dat ik zwanger was voelde ik mezelf al ongeveer een week niet lekker. Ik was veel misselijk en had enorm veel last van warmtevlagen. Ik had al het vermoeden dat ik zwanger was. Toen ik op 4 mei 2017 positief testte, was dit voor mij een bevestiging en geen verrassing. Ik ging er toen vanuit dat dit een normale zwangerschapsmisselijkheid was. Er werd mij verteld dat dit meestal rond drie maanden weer overging. En wat keek ik uit naar die dag zeg… maar al snel merkte ik dat dit niet een normale zwangerschapsmisselijkheid kon zijn. Ik was de hele dag aan het overgeven, van ’s ochtends vroeg tot laat in de nacht. Ik werd begin Juli voor het eerst opgenomen in het ziekenhuis. Het was toen al zo ver gekomen dat ik was uitgedroogd. Ik kreeg een infuus met vocht en dat deed mij goed. Helaas was dat van korte duur en begon het overgeven weer zodra ik thuis was. De extreme misselijkheid was bij mij onophoudelijk aanwezig. Ik was zo’n 20-30 keer per dag tot bloedens aan toe aan het overgeven. Ik hield helemaal niets binnen en kon zelfs al overgeven van een slokje water.

Een HG (Hyperemesis Gravidarum) zwangerschap is niet zo heel erg bekend en daarom werd daar ook niet meteen aan gedacht. Ik ben toen zelf op internet gaan zoeken of er moeders waren die hetzelfde mee maakte of meegemaakt hadden. Al snel kwam ik op een Facebook pagina terecht. Een praatgroep voor mama’s met HG. Het was een enorme opluchting dat ik niet alleen was. Zoveel mama’s om mee te praten die hetzelfde mee maakten en die daarom dus ook precies snapte wat ik op dat moment doormaakte.

Hoe ervaarde jij de zwangerschap?

Ik heb door de HG de zwangerschap als heel zwaar ervaren. Echt genieten heb ik niet veel kunnen doen. De meeste dagen lag ik in bed, op de bank of was ik opgenomen in het ziekenhuis. Ik was super moe en alles deed pijn door het overgeven. Ik heb wel ontzettend kunnen genieten van de momenten dat ik mijn kleine ventje voelde trappen of wanneer mijn vriend en ik hem weer even konden zien op de echo. Die we gelukkig best veel kregen, omdat ik heel goed in de gaten werd gehouden in het ziekenhuis door een gynaecoloog.

Welke dingen waren anders voor jou of waar moest je extra rekening mee houden door HG?

Wat anders is in een zwangerschap met HG is dat het overgeven non stop aanwezig is. Ik was constant misselijk en al van de kleinste hapjes eten kon ik overgeven. Door het vele overgeven krijg je ook te maken met uitdrogingsverschijnselen waarvoor je weer opgenomen moet worden in het ziekenhuis. Hierdoor heb ik vrijwel iedere maand een week in het ziekenhuis gelegen. Hier kreeg ik dan een infuus met vocht, bepaalde medicatie en kalium. Ook kwam ik bijna niet aan tijdens de zwangerschap. Ik kon de deur nauwelijks uit en als ik dan een afspraak had of naar het ziekenhuis moest voor controle, zorgde ik er altijd voor dat ik een plastic tas bij mij had om in over te geven.

Veel vrouwen richten de babykamer in tijdens de zwangerschap. Ze zijn bezig met de babyuitzet bij elkaar shoppen, maar jij werd regelmatig opgenomen in het ziekenhuis. Wat ging er op dat soort momenten door je heen?

Mijn vriend en ik hebben in één dag de babykamer en uitzet bij elkaar geshopt. Voor de rest van de spulletjes stuurde ik vaak mijn moeder of vriend op pad. Ik heb het er wel moeilijk mee gehad, maar het kon niet anders. Ik had gelukkig heel veel steun van familie en ook aan andere mama’s die hetzelfde mee maakten.

Hoe kijk je terug op jouw zwangerschap nu Jayce er is? Zou je dingen anders gedaan hebben?

Het is nu twee jaar geleden dat wij erachter kwamen dat ik zwanger was. Vanaf het moment dat ik Jayce in mijn armen had, was de misselijkheid compleet verdwenen en kon ik niks anders denken dan dat hij die 9 maanden ziek zijn meer dan waard was! En zo denk ik er nu nog steeds over.. Het was heftig, maar ik zou het voor geen goud terug draaien! Op de vraag of ik dingen anders gedaan zou hebben… Nee. Ik deed op dat moment wat ik kon. Ik heb naar mijn lichaam geluisterd en rust genomen en meer dan dat kon ik niet doen.

Na zo’n heftige eerste zwangerschap… Hoe denk jij over het krijgen van een tweede kindje?

Dat vind ik een moeilijke. Ik krijg heel vaak de vraag wanneer er een tweede kindje bij komt… Wij hebben beide altijd gezegd dat we graag twee kindjes zouden willen (mocht dat lukken natuurlijk), maar het houdt mij wel heel erg tegen om die stap echt te zetten. Bij mijn eerste zwangerschap had ik natuurlijk nog geen verantwoordelijkheid voor een ander kindje en die heb ik nu wel. Ik ben heel bang dat het bij een tweede zwangerschap ook weer terug komt en dat ik dan niet optimaal voor mijn zoontje zou kunnen zorgen, maar mocht de wens toch heel groot worden… Wie weet.

Heb je nog tips voor mama’s die ook te maken hebben met extreme zwangerschapsmisselijkheid?

De belangrijkste tip die ik kan geven is: Luister heel goed naar je lichaam en neem je rust! En mocht je nog geen lid zijn, wordt dan vooral lid van de Facebook pagina (Praatgroep Stg ZEHG) want je bent zeker niet alleen!

Bekijk hier onze fotogalerij voor MijnNami